Έχουμε μπει για τα καλά στον χειμώνα, η καλύτερη περίοδος του χειμώνα για μικρούς, αλλά και μεγάλους είναι η περίοδος των εορτών Χριστουγέννων και πρωτοχρονιάς. Πραγματικά η ατμόσφαιρα είναι υπέροχη, παντού φωτάκια που αναβοσβήνουν, ζεστές οικογενειακές στιγμές, ο άγιος Βασίλης με τα δώρα και τόσες άλλες ωραίες εικόνες που μας επαναφέρουν μνήμες από την παιδική μας ηλικία. Όλες αυτές οι μνήμες συνδέονται άμεσα και με το φαγητό, το φαγητό που ενώνει την οικογένεια γύρω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Το φαγητό που φτιάχνει η μαμά μαζί με τα παιδιά. Ακόμη και ο άγιος Βασίλης, με τα κουλουράκια που αφήνουν τα παιδιά δίπλα στο τζάκι. Κάπου εδώ, αρχίζει ο αγώνας κάθε ατόμου που προσπάθει να αλλάξει διατροφικές συνήθειες. Η περίοδος των εορτών είναι μια περίοδος για να βρεθούμε με την οικογένεια μας ή με φίλους να περάσουμε καλά να φάμε και να πιούμε. Αυτό, όμως, που θα πρέπει να να προσέξουμε είναι, ούτε να υπερβάλλουμε κάνοντας δίαιτα, αλλά, ούτε να πέσουμε με τα μούτρα στο φαγητό και το ποτό παίρνοντας πολλά περιττά κιλά.
Ο φόβος μας, μήπως «χαλάσουμε» τη δίαιτα μας, δεν πρέπει να μας επηρεάζει και να μετράμε τις θερμίδες από κάθε τι που τρώμε. Επίσης, δεν πρέπει να ανεβαίνουμε στην ζυγαριά καθημερινά.
Πρέπει να δούμε την δίαιτα μας σαν ένα ζωντανό οργανισμό που εξελίσσεται και προσαρμόζεται στις ανάγκες μας. Από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορούμε να κάνουμε την περίοδο των εορτών είναι να μην αλλάξουμε πλάνο και στόχους σε ένα πρόγραμμα διατροφής. Αν δεν τροποποιήσουμε τους στόχους μας θα καταλήξουμε να κάνουμε γιορτές μόνοι μας σε ένα σπίτι για μη «χαλάσουμε» τη δίαιτα μας ή θα «χαλάσουμε» τη δίαιτα μας και το πιθανότερο είναι να μη τη φτιάξουμε ποτέ. Πάμε να δούμε πιθανά λάθη που κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις.
Παραλείπουμε τα ενδιάμεσα μικρά γεύματα ή ξεκινάμε την μέρα μας χωρίς πρωινό. Αυτό συνήθως, γίνεται για να μειώσουμε την συνολική ποσότητα των θερμίδων που καταναλώνουμε, αλλά σύμφωνα με μελέτες αυτό φαίνεται ότι έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, γιατί βοηθάει στο να χάσουμε τον έλεγχο της ποσότητας φαγητού που καταναλώνουμε στα κυρίως γεύματα. Το πρωινό και τα ενδιάμεσα γεύματα είναι αυτά που συνήθως περιέχουν φρούτα που μας δίνουν βιταμίνες, αλλά και μας μειώνουν το αίσθημα της πείνας πριν τα κυρίως γεύματα.
Δεν επιλέγουμε το φαγητό μας σύμφωνα με τις ανάγκες μας. Συνήθως, επειδή πεινάμε, όταν καθόμαστε στο τραπέζι και επειδή θέλουμε να προσέξουμε τι θα φάμε υποτιμάμε την πείνα μας. Επιλέγουμε πολύ λίγο φαγητό με αποτέλεσμα να πεινάμε και μετά να τσιμπολογάμε. Φαίνεται, ότι εάν τσιμπολογάμε είναι εύκολο να χάσουμε τον έλεγχο της ποσότητας της τροφής που καταναλώσαμε και σαν να μην έφτανε αυτό εξαιτίας της ποσότητας τροφής που καταναλώνεται σταδιακά δεν έχουμε το αίσθημα του κορεσμού.
Δεν υπολογίζουμε τις υγρές θερμίδες. Ναι, σωστά, καταλάβατε αναφέρομαι κυρίως στο αλκοόλ, το αλκοόλ αυτή τη περίοδο έχει την τιμητική του, πρέπει, όμως, η κατανάλωση του να είναι με μέτρο. Το αλκοόλ είναι το δεύτερο πιο πυκνό θερμιδικά θερμιδογόνο συστατικό της διατροφής μας μετά το λίπος και αποδίδει 7Kcal (θερμίδες) για κάθε γραμμάριο. Έτσι, ένα ποτό περιέχει περίπου 100-150 θερμίδες στο ποτήρι, αν προσθέσουμε το αναψυκτικό, τα πατατάκια και τους ξηρούς καρπούς καταλαβαίνουμε, ότι μπορεί η θερμιδική του αξία να περάσει ακόμη και το κυρίως γεύμα μας. Ένα άλλο σημαντικό για το αλκοόλ είναι ότι επιταχύνει την διαδικασία της πέψης, έτσι εκτός από της θερμίδες πεινάμε και πιο γρήγορα.

Συμβουλές που θα μπορούσαμε να δώσουμε για αυτές τις μέρες είναι οι παρακάτω:
Ξεκινήστε τη μέρα σας με πρωινό και μέχρι το γεύμα σας επιδιώξτε να έχετε πολλά και μικρά γεύματα.
Επιλέξτε τροφές, όπως είναι τα φρούτα, οι ξηροί καρποί, το γιαούρτι. Το ένα από τα δυο βασικά γεύματα της ημέρας, να είναι πλήρες, αλλά χαμηλό σε θερμίδες. Δηλαδή, να είναι ένα ελαφρύ γεύμα που να αποτελείται από μια εποχή σαλάτα, μια επιλογή άπαχης πρωτεΐνης (κοτόπουλο, ψάρι, τυρί) συνοδευτικά μια μικρή μερίδα υδατανθράκων (ψωμί, ρύζι, πατάτες)
Όταν, φτάσουμε στο τραπέζι και έρθει η ώρα του φαγητού ξεκινάμε με σαλάτα γεμίζουμε τα 2/4 του πιάτου με σαλάτα, μετά ετοιμάζουμε το πιάτο μας φροντίζουμε, λοιπόν, να γεμίζουμε το ¼ του πιάτου μας με μια πρωτεΐνη και το υπόλοιπο ¼ υδατάνθρακες.
Για το αλκοόλ, να φροντίζουμε να έχουμε πάντα δίπλα μας ένα ποτήρι με νερό, όταν διψάτε να  ξεδιψάτε με το νερό και όχι με το αλκοόλ.
Την επόμενη μέρα σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει καταφύγουμε στις γνωστές «δίαιτες πείνας».

Δεν θέλει κόπο... θέλει τρόπο! Γιατί ο κόπος θα μας κουράσει!

Μαλαχάς Κωνσταντίνος
Διαιτολόγος Διατροφολόγος 

Η συχνότητα εμφάνιση του διαβήτη στους ενήλικες (διαβήτης τύπου 2) με την πάροδο των χρόνων αυξάνει. Ο διαβήτης είναι μια ασθένεια που οφείλεται κυρίως στον σύγχρονο τρόπο ζωής με ότι αυτό συνεπάγεται. Βρίσκεται στην 7η θέση του CDC (centers for disease control and prevention) με τις κύριες αιτίες θανάτου, όμως, αν προσέξουμε λίγο θα δούμε στην πρώτη θέση να βρίσκονται  τα καρδιαγγειακά τα οποία σχετίζονται άμεσα με τον διαβήτη.
Τα καρδιαγγειακά προβλήματα είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Ο έλεγχος του διαβήτη μπορεί να μειώσει την πιθανότητα εμφάνισης τους.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα και το είδος της θεραπείας μπορεί να επηρεάσει αυτή την πιθανότητα. Η προσεγμένη διατροφή και η χρήση της μετφορμίνης  συνδέθηκαν με λιγότερες πιθανότητες καρδιαγγειακών προβλημάτων, όπως καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια, μεταξύ των ασθενών με διαβήτη τύπου 2 σε σχέση με τη θεραπεία με ινσουλίνη στην συγκεκριμένη έρευνα.
Μια ομάδα ερευνητών από το Τμήμα Κλινικής Φυσιολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Κοπεγχάγης στη Δανία με επικεφαλή τον Dr Adam Ali Ghotbi, MD, εξέτασαν θεραπείες που χρησιμοποιούνται για τη μείωση της γλυκόζης στο αίμα και τον τρόπο που επηρεάζει αυτό την υγεία των ασθενών και τα ποσοστά θανάτου σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Στη μελέτη εξετάστηκαν 8.192 υπέρβαρους ασθενείς οι οποίοι ήταν με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Για την μελέτη, οι ασθενείς ταξινομήθηκαν σε μία από τις ακόλουθες ομάδες με βάση τη θεραπεία που έλαβαν.

• Δίαιτα (1394 ασθενείς)

• η θεραπεία με μετφορμίνη (1631 ασθενείς)

• η θεραπεία ινσουλίνης (1116 ασθενείς)

• η θεραπεία με σουλφονυλουρία (1083 ασθενείς)

• μετφορμίνη με σουλφονυλουρία (1565 ασθενείς)

• μετφορμίνη με ινσουλίνη (1000 ασθενείς)

Οι ερευνητές παρακολούθησαν τους ασθενείς από την έναρξη της μελέτης έως την εμφάνιση κάποιας επιπλοκής, όπως ένα καρδιακό επεισόδιο, καρδιακή προσβολή, μη θανατηφόρο εγκεφαλικά επεισόδια, καρδιακή ανακοπή ή θάνατο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές οι ασθενείς που έλεγχαν τη διατροφή τους και μόνο φαίνεται, ότι μείωσαν τις πιθανότητές να έχουν ένα καρδιακό επεισόδιο κατά 35 τοις εκατό σε σύγκριση με την χρήση ινσουλίνης.Λαμβάνοντας μόνο μετφορμίνη μειώθηκαν οι πιθανότητες των ασθενών να υποστούν ένα καρδιακό επεισόδιο κατά 26 τοις εκατό και κατά 27 τοις εκατό την θνησιμότητα σε σχέση με την χρήση ινσουλίνης. Δεν βρέθηκε άλλη θεραπεία ή συνδυασμός που να έχει σημαντικά οφέλη σε σχέση με την θεραπεία με ινσουλίνη.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης, 905 ασθενείς παρουσίασαν κάποιο καρδιακό επεισόδιο, και 708 συμμετέχοντες έχασαν τη ζωή τους.Το συμπέρασμα των ερευνητών είναι, ότι σε υπέρβαρους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και υψηλού κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο, η μονοθεραπεία με μετφορμίνη ή η δίαιτα είναι η μόνη θεραπεία που σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων από τη θεραπεία με ινσουλίνη.
Η μελέτη, που χρηματοδοτήθηκε από την Abbott Laboratories, δημοσιεύθηκε πριν λίγες μέρες στο επιστημονικό περιοδικό ’Diabetes Care με τίτλο “Association of Hypoglycemic Treatment Regimens on Cardiovascular Outcomes in Overweight and Obese Subjects With Type 2 Diabetes”
Αυτά είναι τα αποτελέσματα μιας έρευνας, παρόλο που τα οφέλη της διατροφής είναι αποδεδειγμένα από πλήθος ερευνών σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να σταματήσουμε την φαρμακευτική αγωγή που έχει συστήσει ο θεράπων ιατρός.

Μαλαχάς Κωνσταντίνος
Διαιτολόγος ΔΙατροφολόγος